Stopera Sound Scape, gemaakt door Kazimir Lovink, met audio opnames van Peter van der Pouw Kraan op 3 juli 1982 in de bouwput van de Stopera: Het Eerste Paal Oproer.
NL53TRIO 033 8573 607 t.n.v. Stichting Migrant 2 Migrant o.v.v. Catalogus
LetterVerZ brengt complete herbeleving tot een goed einde.
Om precies 15 uur, op vrijdagmiddag 23 september, zou de brug opengaan en het Wibautotisme in haar volle glorie uitrollen, precies zoals veertig jaar geleden. Zo hadden we dat afgesproken met Waternet, met communicatie, met diverse brugwachters en met al onze vrienden die waren gekomen om deze historische herhaling mee te maken.
En toen was het 15 uur, en was er geen brugwachter… Had hij het te druk met andere bruggen? Was hij ons vergeten? Met deze jongen hadden we niet eerder kennisgemaakt. We belden het telefoonnummer dat op een bordje aan de brug hangt. Geen antwoord. We belden het Waterhoofd: voicemail.
Gelukkig waren Monica de Ioanni en David Yates er wel, twee dansers uit Edinburgh, die zich al improviserend uitleefden in de ruimte van de M.S. Vaz Diasbrug. En het koor, klaar voor de flash mob, verscholen bij De Dokwerker, kon zich in alle rust moed inzingen, wachtend op de bellen van de brug.
Te water kwam kapitein Yusuf van Rederij Lampedusa in een kleine, blauw met gele sloep aanvaren en kon gewoon onder de brug door. Hij nodigde de illegalen, die zich op de kade verbaasden, uit aan boord te komen. Nee bedankt. Slechte ervaring?
De loze wip kwam er uiteindelijk toch, 10 minuten later dan gepland, dankzij de mediagenieke brugwachter Elles. En dankzij Zwaan, een nicht van Kristian Kanstadt. Zij had een vriendin gebeld en die had bij een andere brug het juiste telefoonnummer gevonden. En toen was Elles opgeroepen, terwijl ze net gefilmd werd door het promoteam van Waternet. Dus ze was op alles voorbereid.
Aansluitend wandelden we naar de Stopera, waar we vergeefs probeerden een kunstwerk aan te bieden, om toe te voegen aan de collectie. Daar komen we later op terug, want de kunstcommissie was er niet.
Het Vrij Paleis opende om exact 17 uur haar deuren voor de vernissage van de expositie met grafische kunsten van Karim Hashem.
De openingsrede werd meedogenloos uitgesproken door AK Bouwman, bekend van de Staatskrant en Radio Patapoe Serieus Je Maintiendrai. Waarna Kristian Kanstadt opstond en vlamde dat het een aard had.
Ruth Hoeck heeft ook mooie foto’s op Facebook gezet: zie Opgelet LetterVerZ.
Zij noemt zich de Hoffotograaf van Ruigoord en de Staatskrant.
Graag willen wij, Comité LetterVerZ, iedereen bedanken. Voor alles.
Stopera Sound Scape, gemaakt door Kazimir Lovink, met audio opnames van Peter van der Pouw Kraan op 3 juli 1982 in de bouwput van de Stopera: Het Eerste Paal Oproer.
Nu de wooncrisis op haar hoogtepunt is en het grootkapitaal zich als vanouds vergrijpt aan ons aller vastgoed, groeit het terugverlangen naar die tijd van strijd en creativiteit. Toen kraken nog kon. Steeds vaker krijgen veteranen de vraag: hoe deden jullie dat?
Aan de hand van het kraakteken en ander grafisch werk van Karim Hashem toont de expositie het verhaal van verzet tegen stadsvernieling, van het kraken, van het bewegen, van ruimte maken. Waar kwam dat teken vandaan? Hoe kwam het hier? En welk leven ging het leiden?
De expositie nodigt uit tot het aandragen van beelden van kraaktekens uit de hele wereld, dat noemen we verzamelend werken. Deze aankondiging is dus tegelijk een oproep om deel te nemen aan de zoektocht naar de reis van het kraakteken, in de tijd en in de ruimte. De beeldenstroom die we zo op gang brengen wordt in de tentoonstelling digitaal geprojecteerd.
Het gedicht Wibautotisme van Kristian Kanstadt is geschreven in 1980 na de opening van de metro, als aanklacht tegen de vernieling die de aanleg aanrichtte in de Weesper- en Nieuwmarktbuurt. Het is ook een kritische kijk op de elektronische omgeving die in de jaren 70 en 80 in de Wibautstraat en omgeving werd gecreëerd: een omgeving gekenmerkt door autisme.
Elke vrijdagmiddag om 15 uur biedt LetterVerZ een rondleiding aan om met buurtbewoners en passanten de raadsels rond de Vaz Diasbrug te verkennen. Verzamelen bij de Dokwerker.
Karim Hashem maakte vanaf 1977 grafisch werk in het kader van het verzet tegen speculatie, cityvorming en stadsvernieling. Hij werkte autodidact en anoniem, ten dienste van het buurtverzet in de Nieuwmarkt en voor de Kraakkrant. Met het teken dat hij op het omslag van Kraakkrant #28 (april 1979) plaatste introduceerde hij het wereldwijd verspreide kraakteken.